8 Haziran 2015 Pazartesi

Defne...






Düzgün bir çocuk yetiştirmeye çalışıyorum. Her anlamda. Davranışıyla, duruşuyla, seçimleriyle, nezaketiyle, insanlara olan davranışlarıyla, eğitimiyle.. Herşeyiyle düzgün bir çocuk yetiştirmek en büyük amacım. Yediklerine içtiklerine bile sırf bu yüzden büyük özen gösteriyorum. Benim yedirmediklerimi başkalarının yedirmesinden bu yüzden hoşlanmıyorum.Evlat sevgisi bambaşka bir şey.. Tarifi yok.. Endişeleri, korkuları, mutlulukları çok fazla ama.

Tek çocuğum var ve belki de hep tek çocuk olarak kalacak Defne. Bu yüzdendir bu kadar üstüne titreyişim. Dışardayken ya da yabancıların arasında hep gözüm üstünde. Hep bi korkum, bir endişem var. Başına kötü bir şey gelecek diye. Bu yüzden kimsenin benden habersiz bir yere götürmesini istemiyorum, bana sormadan, haber vermeden. Şimdi bu korkularım gitgide daha da artıyor. Ülkemin içinde olduğu durum, gitgide daha da kötüye gidiyor bana göre. Kötü insanlar daha çok içimize giriyor. Ve ben bundan son derece rahatsızım. Belki çocuğumu ilerde gönül rahatlığıyla bir okul gezisine bile gönderemiyeceğim. Belki arkadaşlarıyla gezmelere gönderirken bin kere düşüneceğim. Alıp gitmek, bu ülkeyi terketmek son zamanlarda en çok düşündüğüm şey. Gün geçtikçe çocuğumla ilgili endişelerim artıyor. Ben bu insanların arasında bu sokaklarda nasıl düzgün bir insan yetiştireceğim. Korunaklı çocuk yetiştirmek benim tarzım değil. Çok fazla korunaklı büyütüldüm çünkü. Çok fazla yasaklı. Kendi çocuğumu asla böyle büyütmek istemedim. İstemiyorum da. Bilgim dahilinde herşeyi özgürce yaşabilmesini istiyorum. Herşeyi isteyerek severek, gizlemeden yapsın yaşasın istiyorum.

İyi bir insan olsun istiyorum. Mesleği çok da derdim değil benim. O onun tercihi.Beni bağlayan kısmı çok ama çok iyi bir eğitim alması.  Ama iyi bir insan olması benim isteğim. Hep bunun olması için uğraşıyorum daha çok. Ama bu kadar kötülüğün içinde bu kadar kötü insanlar tarafından yönetilirken nasıl o bu kadar iyi kalacak bilmiyorum. İnsanlara iyi davranması, vefalı, vicdanlı, ailesine büyüklerine sevdiklerine hep saygılı olması. Gerektiği kadar dini bütün olması. Fazlası için zorlanmaması.

Korkuyorum evet… Onu yetiştirirken kötülüklerden koruyamamaktan.. Yetememekten, yetişememekten..

Alıp gitmek istiyorum onu burdan. Bu ülkeden. Bu insanlardan uzakta yaşamasını çok istiyorum çoğu zaman.

Eğitimi bahanesiyle sanırım bunu bir gün gelecek yapacağım. O güne kadar Allah hepimizin yardımcısı olsun.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder